Amfitheater, Circus, Theater

Een amfitheater is een rond open gebouw uit de Romeinse oudheid dat gebruikt werd voor gladiatorengevechten, jachtpartijen en gevechten met wilde dieren. Onder de arena en de tribunes liep een hoofdgang. Die gang was evenwijdig aan een ruimte voor (roof)dieren, mensen die ter dood waren veroordeeld en voor materiaal.De vloer van de arena was van hout met daar bovenop een dikke laag zand. Dit zand was nodig om het eventuele bloed op te vangen. Daarom werd het zand daar vaak vervangen. De tribunes waren ingedeeld naar sociale status. Dat betekent dat als je rijk was, je vooraan zat, maar als je arm was dan zat je helemaal achteraan.  

  Een amfitheater

Een circus had een langwerpige renbaan met tribunes op de lange en korte ronde zijden. De renbaan was tussen de 300 en 600 meter lang en tussen 50 en 100 meter breed. Er was ook een Pulvinar in het circus. Dat was de keizerlijke tribune. De wagens met de paarden vertrokken vanuit de startkooien. Zo’n kooi heette een carceres. Die stonden aan de rechterkant van de renbaan. De spina, de verhoogde afscheiding in het midden van de renbaan. Deze werd versierd met obelisken, tempeltjes en standbeelden. Er stonden ook 3 kegelvormige zuilen op de uiteinden van de spina. Die heetten metae en die gaven aan waar de rijders hun paarden zo kort mogelijk om heen moesten sturen.

  Een circus

Een theater was een grote half ronde zaal waar toneelstukken werden opgevoerd. Er  konden wel 27.000 mensen zitten! Bij de allereerste toneelstukken kon je gratis naar binnen, maar later moest je wel betalen als je een toneelstuk wilde zien. Er waren tragedies en komedies. Een tragedie was een zielig verhaal wat niet goed afliep en een komedie was een grappig verhaal dat altijd goed eindigde. De acteurs waren allemaal mannen en droegen vaak maskers, zodat de toeschouwers snel konden zien wat voor een type ze uitbeeldden. Soms hadden ze ook vrouwen maskers. De theaters waren vaak zo gebouwd dat iedereen alles goed kon horen, maar alleen de rijke mensen die op de eerste rijen zaten konden alles goed zien. De arme zaten helemaal achterin en konden het verhaal maar met moeite volgen. Als je een stuk wel aardig vond om te zien, knipte je in je vingers. Als je het best wel goed vond klapte je in je handen en als je het geweldig vond wuifde je met je zakdoek.

   Een theater